Pierwsza ruja – cieczka występuje u suki w wieku 6-12 miesięcy, a następnie co kilka miesięcy. Nie należy jednak kryć yorka już w czasie pierwszej rui. Suka jest jeszcze zbyt młoda i nie na tyle rozwinięta, aby bez szkody dla własnego organizmu znieść ciążę i okres karmienia szczeniąt.
Przepisy Związku Kynologicznego pozwalają na krycie po ukończeniu 18 miesięcy życia suki. W czasie cieczki zaznacza się obrzęk zewnętrznych narządów płciowych i pojawia wyciek z pochwy – w pierwszych dniach o zabarwieniu krwistym, w późniejszych – coraz jaśniejszy. Około 9-12 dnia od początku krwawienia suka najczęściej dopuszcza do siebie psa, odstawia ogon i unosi srom.
Jeżeli nie decydujemy się na krycie, lepiej jest izolować sukę od kontaktów z psami od początku krwawienia do końca okresu zainteresowania samcem (około 18-24 dni). Należy zaznaczyć, że krycie jednym psem nie wyklucza możliwości pokrycia przez innego, bez naszej aprobaty (np. na spacerze). W jednym miocie mogą urodzić się szczenięta po kilku ojcach. Zarówno psy, jak i suki w czasie cieczki, są bardzo pomysłowe, jeśli chodzi o organizowanie ucieczek.
W sprawie krycia należy porozumieć się wcześniej z opiekunem sekcji rasy odpowiedniego Oddziału Związku Kynologicznego, który skieruje sukę do wybranego dla niej reproduktora i zorientuje właściciela suki w aktualnie obowiązującej procedurze hodowlanej Związku.
W czasie krycia należy uważać, aby suka nie pogryzła psa. Agresja suki może zniechęcić do krycia, zwłaszcza młodego psa. Dowodem na to, że krycie przebiega prawidłowo jest „związanie się – skleszczenie” psa z suką. Zwierzęta stoją wówczas obok siebie lub zwrócone do siebie zadami, połączone narządami kopulacyjnymi. Trwa to od kilku do kilkudziesięciu minut. Jeżeli cieczka się utrzymuje i suka wykazuje nadal chęć dopuszczenia samca, krycie należy powtórzyć po upływie 36-48 godzin.
Na 2-3 tygodnie przed spodziewaną cieczka suka powinna być odrobaczona i w razie potrzeby otrzymać konieczne szczepionki. Jakkolwiek ciąża trwa u suki średnio 63 dni, porodu należy się spodziewać od 60 do 66 dnia
Ciąża od zapłodnienia – jeżeli suka do momentu krycia była odpowiednio karmiona i jest w dobrej kondycji, nie ma
konieczności wzbogacania diety w początkowym okresie ciąży. W 5 tygodniu apetyt wzrasta i należy zwiększyć ilość podawanego pokarmu oraz liczbę karmień dziennie. Szczególnie ważne jest zapewnienie stałego dostępu do wody.
Ruch w miarę rozwijania się ciąży zostaje ograniczony przez sukę samorzutnie. Podczas ciąży nasz Yorkshire Terrier nie powinien wykonywać forsownych zajęć, połączonych z wykonywaniem gwałtowych ruchów, skoków, pokonywania przeszkód i innych. Słusznym jest zbadanie suki w 3-5 tygodniu ciąży przez lekarza weterynarii, omówienie z nim sprawy porodu i zapewnienia opieki lekarskiej na ten okres.
Spodziewamy się szczeniąt – Jeśli termin porodu zostaje przekroczony o więcej niż 3 dni, należy koniecznie zasięgnąć fachowej porady lekarza weterynarii. Na 2-3 dni przed porodem brzuch suki opuszcza się, powiększają się gruczoły mleczne i pojawia się w nich mleko. Zdrowy York najczęściej rodzi bez trudności i nie trzeba jej w tym przeszkadzać. Należy jednakże obserwować suczkę, gdyż przed porodem staje się niespokojna, dyszy, drapie podłogę, szuka zacisznego miejsca. Niekiedy ignoruje przygotowane posłanie i wtedy należy ograniczyć możliwość poszukiwania nowych miejsc. Yorkshire Terrier często znajduje miejsce nieodpowiednie, gdzie trudno ją obserwować i pomóc w razie potrzeby. Miejsce na poród powinno być wyścielone czystymi ściereczkami, które można, po zamoczeniu wodami płodowymi, usunąć i zastąpić suchymi. Bóle porodowe przechodzące w parcia zaczynają się jako rytmiczne, następujące po sobie serie skurczów brzucha. Zazwyczaj odchodzi przy tym część wód płodowych. Pierwsze szczenię powinno pojawić się od kilkunastu minut do dwóch godzin od rozpoczęcia mocnych parć. Jeśli miną 2-3 godziny i nie urodzi się szczenię – należy skontaktować się z lekarzem weterynarii.
Szczenięta yorki są wypierane z pochwy główką lub tylnymi kończynami w błoniastym worku płodowym. Po urodzeniu się szczenięcia należy błonkę przerwać, aby szczenię mogło oddychać powietrzem atmosferycznym. Przeważnie matka sama uwalnia noworodka z błon, przegryza pępowinę, a liżąc szczenię oczyszcza je z wód i błon płodowych, pobudza krążenie i oddychanie. Łożyska suka najczęściej zjada. Przy nerwowych sukach należy interweniować, nie pozwalając na zbyt gwałtowne i długie wylizywanie pępowiny, co może uszkodzić szczenię. Jeżeli pępowina nie jest oderwana lub jest zbyt długa, należy ją odciąć w odległości 1-2 cm od brzucha zdezynfekowanymi nożyczkami, a koniec zacisnąć palcami i zdezynfekować. Ciemnozielone, prawie czarne zabarwienie błon płodowych lub wycieku nie powinno przerażać właściciela, gdyż jest to barwa normalna w tym okresie. Niepokojący jest obfity wyciek o kolorze żywoczerwonym, gdyż może świadczyć o krwotoku oraz wyciek ropny, cuchnący, co przemawia za obumarciem płodu.
Yorki szczenięta przychodzą na świat w odstępach co 30-60 minut, a nawet kilku godzin. Prawie natychmiast po urodzeniu zaczynają ssać matkę. Podczas gdy rodzą się kolejne szczenięta, poprzednie można usunąć z legowiska i włożyć do ciepłego pomieszczenia, aby nie przeszkadzały suce w akcji porodowej, a także – aby uniknąć przygniecenia. Szczenięta szybko tracą ciepło i może być im potrzebne sztuczne nagrzewanie (np. grzałką z ciepłą wodą lub poduszka elektryczna). Ważne jest utrzymanie szczeniąt w ciepłym pomieszczeniu w okresie pierwszych 10 dni życia.
Sukę można wyprowadzić w przerwie pomiędzy narodzinami kolejnych szczeniąt i pozwolić jej załatwić się. W czasie porodu należy również zapewnić jej możliwość picia. Zazwyczaj w miocie rodzi się 2 do 6 szczeniąt, ale mioty o 5-7 szczeniętach są rzadkością u Yorkshire Terrier -ów. Po zakończonym porodzie suka powinna być wyprowadzona (nawet wbrew jej woli) na krótki spacer, w czasie którego może oddawać mocz z domieszką krwi i wydzielin z dróg rodnych. Suka „oczyszcza się” do dwu miesięcy po porodzie. Od czasu porodu należy podawać suce taki pokarm, aby nie wystąpiła biegunka, do której york ma w tym okresie i naturalne skłonności (wzrost temperatury, zjedzenie łożysk, duża ilość mleka otrzymywana j w pokarmie i inne). Jeśli podczas porodu lub po nim wystąpią komplikacje, niepokojące właściciela, trzeba niezwłocznie porozumieć się z lekarzem weterynarii.
Laktacja – W czasie 24 godzin po porodzie suka powinna odzyskać normalny apetyt. Brak apetytu w tym okresie jest najczęściej objawem wskazującym na chorobę. W dzień lub dwa po porodzie należy zwrócić się do lekarza weterynarii z prośą o obcięcie szczeniętom dodatkowych palców. Szczenięta ssą matkę kilkanście razy w ciągu doby. Nie każde ssanie sutków świadczy o pobraniu przez szczenię pokarmu. York suka oddaje mleko odruchowo w kilka do kilkunastu minut od przyssania się szczeniąt. Jeżeli pilnie obserwujemy karmienie, widać to wyraźnie po naprężeniu ciałek szczeniąt, wygięciu do góry i zesztywnieniu ogonków, szybkim wzroście objętości brzuchów i charakterystycznym dźwięku wydawanym przez szczenięta, „kumkaniu”. Samo oddanie mleka trwa bardzo krótko (2 do 4 minut), następuje wówczas całkowite pobranie porcji mleka wystarczającej na 2-4 godziny. Jeżeli suka jest zaniepokojona, zdenerwowana, chora lub ma brak pokarmu – okres pustossania znacznie przedłuża. Jeśli szczenięta pobierają pokarm, śpią spokojnie, matka je wylizuje, a w miarą wzrostu zaczynają się poruszać, początkowo chwiejnie, a następnie coraz pewniej, jest to najlepszym świadectwem ich zdrowia i prawidłowego rozwoju. Yorki otwierają oczy od 9 do 16 dnia życia. W przypadku braku pokarmu u matki lub złej jego jakości szczenięta są chude, o zlepionym włosie, okolicę odbytu mają powalaną kałem, piszczą, mruczą.
